Galerie SANAA
Jansdam 2
3512 HB Utrecht
The Netherlands
+31 (0)30 2367242
info@galeriesanaa.nl
open wo t/m za 12.00 - 18.00 uur
en op afspraak


Nieuwsbrief ontvangen? Schrijf u hier in.
Anna Frydman | serie Kleinzeit, viltstift, 2020 Anna Frydman | serie Köpfe Anna Frydman | serie Köpfe, 2022 Anna Frydman | Andreas, serie schöne Kleider, 2018 Anna Frydman | serie verzweifeln, 2022, viltstift Anna Frydman | serie Köpfe, 2005 Anna Frydman | serie Köpfe Anna Frydman | serie verzweifeln, 2022, viltstift Anna Frydman | Serie Köpfe, aquarel Anna Frydman | Kopfe, 2004 Anna Frydman | Köpfe, 2011 Anna Frydman | serie an tafel, viltstift, 2020 Anna Frydman | serie Kleinzeit, viltstift, 2020 Anna Frydman | serie Köpfe, 2007 Anna Frydman | singen schreien schweigen, 2021 Anna Frydman | serie Massen, 2015 Anna Frydman | serie Kämpfen, 2022, filzstift Anna Frydman | serie Köpfe Anna Frydman | serie Massen, 2015 Anna Frydman | serie an tafel, viltstift Anna Frydman | serie Massen, 2015
 

Dierbaren, solo Anna Frydman

 

Over de expositie

Dierbaren, een solotentoonstelling van Anna Frydman

Met een boekpresentatie door Alex de Vries

De tentoonstelling ‘Dierbaren’ van de Duitse kunstenaar Anna Frydman (Ludwigshafen, 1962) laat een selectie zien van de tekeningen die ze publiceerde in het boek ‘De Dierbaren’ bij gedichten van schrijver Alex de Vries (Erica, 1957). Gedurende haar hele loopbaan heeft Anna Frydman ‘koppen’ getekend: gezichten, hoofden, gelaten, tronies. Nooit zijn het lijkende portretten. Het gaat in haar ‘Köpfe’ niet om een gelijkenis met bestaande personen, maar om de uitdrukking van een karakter, de aard en de inborst van de mens, zijn wezen.

Alex Vries schreef ‘De Dierbaren’ 200 gedichten over mensen die hem dierbaar zijn. Anna Frydman zocht daar Köpfe bij uit haar werk van de afgelopen 20 jaar.  De tentoonstelling ‘Dierbaren’ laat ook recent werk van Anna Frydman zien, zoals een aantal werken uit de kleurrijke serie ‘An Tafel’, Stilleben, en Kämpfen over haar moeder.

De tentoonstelling wordt geopend door Alex de Vries die een persoonlijk verhaal zal vertellen over zijn verstandhouding met het werk van Anna Frydman (zie tekst hieronder). Het boek ‘De Dierbaren’ wordt ter gelegenheid van de expositie gepresenteerd.

 

Dierbaren

Een teken van leven

Anna Frydman wees me erop

Dat het woord ‘dierbaren’

In het Duits niet bestaat.

Waar we hier onderling

Onbestaanbare ‘dieren baren’

Hebben ze het daar ergens

Over geliefden of vrienden.

The dear ones, zijn degenen

Die ons na het hart liggen,

Aan het hert, het edelhert,

Een nobel dier met bruine ogen

Dat bestaat uit enkel mededogen

Ook als het wordt neergeschoten.

 

De waarheid is misschien gelogen

Als je oprecht tegen een gelijke wilt zijn,

Want liegen is soms beter dan geloven

Dat feiten onveranderlijk blijven,

Dat alleen omstandigheden veranderen

En daarmee je verhouding tot de ander.

Als je niets meer te zeggen hebt,

Kun je door spreken alleen bedriegen,

Maar ook door te zwijgen kun je liegen.

Wie sprakeloos is moet durven tekenen

Wat een ander enkel kan bekijken

Als een afbeelding van wat niet is gezegd.

Pas dan weet je waarin je vertrouwen legt.

 

Vanaf het moment dat ik schrijven kon,

Heb ik zinnen geschreven die geen gedichten waren,

Maar woorden die tot de verbeelding spraken.

Poëzie lag voor mij te dicht bij jaloezie,

Bij afgunst op een fantasie van het leven.

Ik wilde het houden bij wat ik voor ogen had,

Dat in mijn vermogen lag om te geven.

Ik wist dat het niets anders was dan de taal

Die ik sprak die op schrift zou worden vergeven

Dat ik die verzonnen had en als gedachte

Alleen trouw kon zijn aan de werkelijkheid.

Als ik om mij heen kijk zie ik dat er mensen zijn

Die ik niet bedenken, maar wel visualiseren kan.

 

Zoals die mensen mij voor ogen staan

Zo heeft Anna Frydman ze vaak getekend

Zonder ze te portretten. Ik zou durven zweren

Dat ik ze zo heb gezien zonder dat ze op papier

Beschreven tot leven komen, want al die keren

Dat ik aan ze heb gedacht, heb ik alleen verstaan

Wat ze nooit hebben gezegd. Daarop heb ik

Antwoord willen geven door op te schrijven

Waar ik eigenlijk geen woorden voor had.

Ik beleef het bestaan als een kroniek,

Een opeenvolging van anekdotes, die niet

Hoeven worden naverteld, maar als teken

Van mijn leven mogen worden opgevat.

 

Alex de Vries

tekst uitgesproken bij de opening op 22/10/22