Het werk van Marleen Kappe beweegt zichtussen tekeningen en installaties. In de architectonische ruimtes en constructies die ze bouwt is er sprake van een voortdurende wisselwerking, waarbij twee- en driedimensionaliteit in elkaar overgaan, langs elkaar schuren en elkaar versterken. Het lijnenspel en materiaalgebruik in haar installaties heeft een duidelijk tekenachtig karakter en andersom verkennen haar tekeningen vaak de ruimtelijke dimensie.
In haar werk reageert ze op de structurenvan onze moderne wereld welke steeds artificiëler aandoet. In stedelijke landschappen, maar ook in industriële buitengebieden als havens en steenafgravingen zoekt ze naar de wildgroei en spontane bebouwing tussen de geplande stadsstructuur, naar de opbouw en het verval van constructies, naar toevallig ontstane markeringen. Processen die al dan niet beïnvloed zijn door menselijk handelen, maar niet volgens menselijke doelstellingen binnen de planologische kaders blijven.
Ze onderzoekt in haar werk wat ze ‘stedelijke wildernis’ noemt. Ze verweeft structuren met haperingen en laat deconstructies met constructies vergroeien. Met elementen die verwijzen naar hekwerken, steigers, billboards, delen van machines en gebouwen construeert ze in haar tekeningen en installaties nieuwe artificiële landschappen en situaties.