
 
In Walking on fertile ground ontspruit nieuw leven en nieuw werk. Moederschap brengt voor Jessica vruchtbare aarde naar de oppervlakte. Sanne wordt één met de natuur tijdens de lange wandelingen en vormt sculpturen in klei.
Opening zaterdag 22 november 16.00 uur door Judith van Meeuwen, tentoonstellingsmaker bij Kunsthal Kade.
De schilderijen en tekeningen van Jessica Skowroneck zijn innerlijke landschappen. Ze tonen ruimtes die zich bevinden op het raakvlak van het bewuste en het onbewuste, tussen verbeelding en realiteit.
De sculpturen van Sanne Bax zijn een reflectie op de langeafstandswandelingen die ze maakt door de natuur. Ze ziet de natuur als een metgezel, rotsen, planten en dieren zijn reisgenoten. Omringd door bomen, slapend in een bos, worden de bomen beschermers. Bij het ontwaken blijken ze versteend te zijn in de dans die ze ’s nachts maakten.
Jessica Skowroneck
Skowroneck groeide op in Zweden en de natuur is altijd heel belangrijk voor haar geweest. Ze gebruikt het landschap als zelfportret, als een metafoor voor lichaam en geest, waarin de binnen- en buitenruimte samenkomen. In deze expositie is nieuw werk te zien wat Jessica deels maakte in de periode van zwangerschap en geboorte van haar dochtertje. Moederschap brengt een aardverschuiving teweeg en alles verandert van vorm.
Is het een landschap of alleen verf? De bomen, rivieren en meren zijn de personages in het werk met hun eigen mysterieuze doel. De titels zijn een poëtische aanvulling en geven een hint aan de toeschouwer waar het werk over zou kunnen gaan.
Sanne Bax
De keramische werken in deze tentoonstelling zijn afgelopen zomer gemaakt tijdens een werkperiode bij het Europees Keramisch Werk Centrum. Hier heeft Sanne Bax onderzoek gedaan naar een werkwijze waarbij ze klei op een zelfde manier behandelt als wol in haar textiele werk. Zo zijn boomachtige wezens ontstaan die gedeeltelijk bedekt zijn met getufte draadjes. Klei als materiaal, vruchtbare grond waaruit nieuwe vormen zijn ontstaan.
Materialiteit is belangrijk voor Bax. Ze werkt graag met wol omdat dit een natuurlijk materiaal is dat de herinneringen van het landschap met zich meedraagt. In de hand- geverfde en gesponnen wol zie je subtiele kleurvariaties en kun je getufte lijnen volgen die zich ontrollen als een meanderend pad.
Bax' sculpturen zijn geinspireerd door haar langeafstandswandelingen. Ze heeft inmiddels duizenden kilometers gewandeld en absorbeert zo het landschap, wordt er één mee. Tegelijk is het maandenlange wandelen ook een staat van rebellie tegen een wereld waarin alles om productiviteit draait.