Vloeibaar zijn, het vermogen om te kunnen vloeien, soepel en continu. Niet vast, niet stabiel, in beweging en dynamisch. De kunstenaars geven vorm aan fluidity in schilderijen/tekeningen of ruimtelijke objecten. Het gaat over transformeren, overgaan van een staat naar een andere, mens, dier,of vorm.
Maarten Dekker (1986) vat fluïditeit op als het niet-scherp-begrensde. Dit impliceert dat de dingen veelzijdig en beweeglijk zijn en in deze ‘grenzeloosheid’ begrepen moeten worden. De Zigzagstoel is te zien als voorbeeldfenomeen van dingen die ogenschijnlijk vlak en eenduidig zijn geworden – althans in een deel van de perceptie. Deze vervlakkings-dynamiek is onvermijdelijk en op allerlei plekken in de samenleving te vinden, denk aan zaken als vercommercialisering of polarisatie. Om weer terrein te winnen voor de ambiguïteit en veelzijdigheid, trekt Maarten de vervlakte realiteit in het domein van de (schilder)kunst. Door indrukken te maken en deze te verschuiven ontstaat met oude vormen nieuwe ruimte voor betekenis.
De werken van Florette Dijkstra (1963) hebben altijd iets ongrijpbaars. Vaak gaan ze over dingen die voorbij zijn. Net als de vervagende herinnering verdwijnt in de tekeningen alles wat vorm is in een ‘mist’ van potlood. Ook herneemt ze werken, zodat wat je ziet een afspiegeling is van wat er eerder was. De schilderijen die ze eerder maakte, komen bij elkaar in de reeks Schilderijen hernomen als tekeningen. Het is een getekende afspiegeling van dat eerdere oeuvre. Een herinnering in potlood op papier. De tekeningen en de schilderijen gaan over reflectie, overpeinzing en introspectie: processen die kunnen voorafgaan aan het maken van een kunstwerk. Ook laat ze een aantal tekeningen zien uit de serie Werkkamers.Florette Dijkstra is beeldend kunstenaar en schrijver.
Taal staat centraal in het beeldend werk van Annabelle Binnerts (1995), zowel als onderwerp als als materiaal. In veel van haar werken zijn door haarzelf geschreven of gevonden zinnen en woorden te zien. Ze werkt in verschillende media; tekeningen, sculpturen, video en performance, die uiteindelijk vaak samen als één geheel worden gepresenteerd.
Ze is in het bijzonder geïnteresseerd in hoe we taal gebruiken om plaatsen of ruimtes te omschrijven. Daarnaast houdt ze zich veel bezig met wat het betekent om met tekst te werken in een beeldende context: wat het verschil is tussen de rol van de lezer en de rol van de toeschouwer, en wat er precies verandert als je zinnen losweekt van de pagina en ophangt aan de muur.
